De EU is steeds meer een instituut geworden dat het niet echt op heeft met mensenrechten. Zo bleek ook uit het feit dat ze een paar jaar geleden besloot om verplichte afgifte van vingerafdrukken in te voeren voor de aanvraag van de ID-kaart, een maatregel die overigens 80 jaar geleden ook door de nazi’s werd toegepast. Helaas heeft ook ons eigen parlement, waarvan de meerderheid de EU in alles onvoorwaardelijk steunt, besloten om dit Brusselse decreet snel over te nemen en in te stemmen met invoer van de gedwongen vingerafdruk. Aan alle Nederlandse burgers zelf werd natuurlijk niets gevraagd. De gedwongen vingerafdruk voor de ID-kaart werd bij ons in augustus 2021 een feit.
‘Democratisch’ besloten
Nu zeggen heel veel mensen: “Wat zeur je nou, invoer van de vingerafdruk is gewoon democratisch besloten dus dan heeft iedereen het maar te accepteren, de meerderheid bepaalt, dat is democratie.” Dan zeg ik: het feit dat mensenrechtenschendingen democratisch zijn ingevoerd wil niet zeggen dat het dan opeens geen mensenrechtenschendingen meer zouden zijn. Democratie is slechts een vorm, de inhoud van besluiten kan ook in een democratie nog steeds heel slecht zijn. Met mooi gereedschap kunnen nog steeds hele lelijke dingen worden gemaakt.
“Het feit dat mensenrechtenschendingen democratisch zijn ingevoerd wil niet zeggen dat het dan opeens geen mensenrechtenschendingen meer zouden zijn”
Waarom de gedwongen vingerafdruk mensenrechtenschending is
Maar waarom is de vingerafdruk dan mensenrechtenschending? Is dat niet een beetje een overdreven en te zwaar aangezette term?
Nee, het gaat er om dat je nu als burger door de staat gedwongen wordt iets van je eigen lichaam te delen en af te staan ongeacht of je dat zelf wilt of niet. Vingerafdrukken die opgeslagen worden (dat vingerafdrukken alleen op de chip van jouw ID-kaart terechtkomen en nergens anders worden opgeslagen is niet echt geloofwaardig) kunnen wellicht in de toekomst of nu al overal terechtkomen. Dat zorgwekkende aspect kunnen en mogen we niet eens controleren. Er wordt door de staat dus een grens overschreden, de grens van jouw lichaam, van jouw zeggenschap. Mensen die bezwaar hebben tegen de vingerafdruk krijgen vervolgens geen identiteitsbewijs en kunnen dus niet meer aan de samenleving deelnemen. En dát is de grote schending van mensenrechten: burgers opzettelijk benadelen en buitensluiten van de samenleving omdat ze hun rechten niet willen laten schenden. Nee, de mensenrechtenschending is niet van het vreselijke type zoals die in vreselijke landen voorkomen, maar ook kleinere mensenrechtenschendingen zijn nog steeds mensenrechtenschendingen, zoals ook de kleine planeet Pluto nog steeds een planeet is.
De staat verantwoordelijk voor schade?
Tijdens het schrijven van dit artikel kwam ik tot een interessant nieuw inzicht. Dat is het grote voordeel van schrijven. Is de staat niet gewoon verantwoordelijk voor schade die voort kan vloeien uit het gedwongen moeten afstaan van je vingerafdrukken? De burger wil dit niet, maar moet dit en krijgt geen keuze. Mocht blijken dat vingerafdrukken op straat belanden dan is dat dus, als gevolg van deze dwang, veroorzaakt door de staat. Als de staat burgers ergens toe dwingt dan moet ze ook schadevergoeding betalen als het fout gaat. Dit is wellicht intersant voer voor juristen.
‘Mensenrechtenvoorvechters’ houden zich stil
Helaas doen in Nederland de Nationale Ombudsman en Amnesty niets tegen deze mensenrechtenschending van de gedwongen vingerafdruk, ik vrees dat dit te maken kan hebben met de haast heilige onaantastbare positie die de EU heeft ingenomen, op kritiek op de EU rust tegenwoordig een groot taboe. Nog verbazingwekkender is het feit dat voormalige progressieve partijen als Pvda, Groen Links en D66 de gedwongen vingerafdruk met veel enthousiasme hebben ingevoerd in zowel Eerste als Tweede Kamer. Die partijen vinden het dus belangrijker om de EU in alles te dienen dan om zich aan hun vroegere principes en aan mensenrechten te houden, dit belooft voor de toekomst niet veel goeds.
“Zonder identiteitsbewijs wordt je buitengesloten van alle systemen maar van het systeem om een boete te krijgen wordt je vreemd genoeg niet buitengesloten”
Procedurele fouten?
Ondertussen ben ik van mening dat invoer van de vingerafdruk ook in procedureel opzicht volledig fout is gegaan, want aan de burgers zelf is precies nul seconden iets gevraagd, zoals ik in de inleiding al aangaf. Dat ga ik toelichten: bij heel veel ingrijpende besluiten is het op zijn minst altijd gebruikelijk dat de overheid eerst een consultatieronde houdt of iets dergelijks, dit is allemaal niet gebeurd. We moeten niet vergeten dat het paspoort en de ID-kaart tegenwoordig een vergunning is geworden om aan de samenleving te mogen en te kunnen deelnemen. Mensenrechtenschendingen als voorwaarde stellen om die vergunning te kunnen krijgen is ronduit verkeerd. Zonder identiteitsbewijs maak je grote kans om in armoede onder de brug te eindigen, alwaar je vervolgens wel een boete krijgt voor het niet kunnen tonen van je identiteitsbewijs. Dat is ergens ook wel weer ironisch: zonder identiteitsbewijs wordt je buitengesloten van alle systemen en voorzieningen in de samenleving, maar van het systeem om een boete te kunnen krijgen wordt je gek genoeg weer niet buitengesloten. Dan vindt de overheid opeens wel weer dat je een identiteit hebt, die je dan niet hoeft te bewijzen…
Tot slot
Dit artikel afrondend: ik pleit voor afschaffing van de vingerafdruk voor het identiteitsbewijs en er dus voor om de verplichting te laten vervallen. Daarnaast forse schadevergoeding aan burgers mocht blijken dat hun gedwongen afgestane vingerafdrukken door toedoen van de staat op straat terecht zijn gekomen. Eventueel zou er wel voor burgers die het echt graag willen een mogelijkheid kunnen worden ingevoerd om op basis van vrijwilligheid de vingerafdruk af te staan, een opt-in systeem die op ieder moment door de burger kan worden herzien.
(inleidingsfoto gemaakt door de auteur)
Maarten's Webblog 